Οι αιμορροΐδες είναι φυσιολογικοί ανατομικοί σχηματισμοί που βρίσκονται στο τελευταίο τμήμα του παχέος εντέρου, δηλαδή στο εσωτερικό μέρος του πρωκτού.
Μοιάζουν με πολύ μικρά, μαλακά «μαξιλαράκια» τα οποία είναι γεμάτα με αίμα και συνδετικό ιστό και εμφανίζονται σε όλους τους ανθρώπους από τη βρεφική κιόλας ηλικία.
Συχνές ερωτήσεις
Ο βασικός ρόλος των αιμορροΐδων είναι να εξασφαλίζουν πλήρη στεγανότητα στον πρωκτό. Κατά κάποιο τρόπο δηλαδή ενισχύουν το μηχανισμό του πρωκτικού σφιγκτήρα, επιτυγχάνοντας την πλήρη σύγκλεισή όταν αυτός βρίσκεται σε φάση ηρεμίας. Σημαντικός όμως είναι και ο ρόλος τους στο μηχανισμό της αφόδευσης αφού δρουν σαν «μαξιλαράκια ασφαλείας» κατά τη φάση της διαστολής του σφιγκτήρα και της εξόδου των κοπράνων.
Ο ακριβής μηχανισμός με τον οποίο διογκώνονται οι αιμορροΐδες και έτσι κάποιοι άνθρωποι αποκτούν αιμορροϊδοπάθεια δεν είναι γνωστός. Έχουν διατυπωθεί διάφορες σχετικές θεωρίες, καμία όμως δεν έχει επικρατήσει έναντι των άλλων. Αυτό που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι πως έχουν αναγνωρισθεί συγκεκριμένοι προδιαθεσικοί παράγοντες για τη δημιουργία αιμορροϊδοπάθειας όπως η χρόνια δυσκοιλιότητα, η κληρονομικότητα, η εγκυμοσύνη, η παχυσαρκία, η καθιστική ζωή, η διατροφή που είναι χαμηλή σε υπόλειμμα και άλλοι σπανιότεροι. Οι άνθρωποι που έχουν αυτούς τους παράγοντες έχουν και αυξημένες πιθανότητες να νοσήσουν από αιμορροϊδοπάθεια.
Η πλειοψηφία των ασθενών εμφανίζει απώλεια αίματος με τις κενώσεις. Η αιμορραγία παρατηρείται, κατά κανόνα, προς το τέλος της κένωσης και το αίμα είναι ζωηρό κόκκινο, σε μορφή σταγόνων στη λεκάνη ή κηλίδων στο χαρτί και στο εσώρουχο. Στην περίπτωση πάλι που το μέγεθός των αιμορροΐδων αυξηθεί πολύ, αυτές προβάλλουν προς τα έξω μετά από κάθε κένωση και οι ασθενείς παραπονούνται ότι χρειάζεται να περάσει λίγη ώρα ώστε αυτές να ξαναμπούν στη θέση τους αυτόματα Σε πιο προχωρημένα στάδια απαιτείται οι ίδιοι οι ασθενείς να ανατάσσουν τις αιμορροΐδες τους με διάφορους χειρισμούς ή και να εξέχουν μονίμως. Αυτό προκαλεί πρόπτωση του βλεννογόνου του εντέρου με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η στεγανότητα του σφιγκτήρα. Έτσι αρκετοί ασθενείς διαμαρτύρονται για μικρή απώλεια βλέννης ή ακαθαρσίας στο εσώρουχό τους. Πολύ σπανιότερα οι αιμορροΐδες εκδηλώνονται με πόνο στην περιοχή του πρωκτού που σχεδόν πάντα είναι αποτέλεσμα κάποιας επιπλοκής τους.
Συνήθως όχι. Οι ασθενείς με αιμορροϊδοπάθεια 1ου έως 3ου βαθμού έχουν μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα στα οποία δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερα συμπτώματα αλλά και περιόδους όπου η νόσος τους εμφανίζει έξαρση («αιμορροϊδικές κρίσεις»). Αυτό συμβαίνει συνήθως μετά από κατανάλωση τροφών που “ενοχλούν” τις αιμορροΐδες όπως μπαχαρικά, κόκκινο κρασί, πιπεριές κλπ, μετά από μια περίοδο δυσκοιλιότητας, αλλά και αιφνιδίως, χωρίς να υπάρχει ξεκάθαρη αιτία. Στις περιόδους αυτές τα συμπτώματα είναι έντονα και καθημερινά. Ευτυχώς, οι ασθενείς που χάνουν αίμα με τις κενώσεις τους σε καθημερινή βάση, είναι λίγοι.
Όχι βέβαια. Υπάρχουν πάρα πολλές παθήσεις που εκδηλώνονται με απώλεια αίματος στις κενώσεις και μόνο μια εξ αυτών είναι η αιμορροϊδοπάθεια. Ακόμα και αν το αίμα πού χάνεται είναι ζωηρού κόκκινου χρώματος, δεν πρέπει να καθησυχαστούμε γιατί παθήσεις όπως, η ραγάδα του πρωκτικού δακτυλίου, το μονήρες έλκος του ορθού, οι πολύποδες και ο καρκίνος του ορθού κ.α. έχουν παραπλήσια συμπτώματα. Για το λόγο αυτό, όλοι οι ασθενείς, ακόμα και αυτοί που στην κλινική εξέταση έχουν ξεκάθαρη αιμορροϊδοπάθεια (3ου-4ου βαθμού), δεν πρέπει να χειρουργούνται αν προηγουμένως δεν υποβληθούν σε συγκεκριμένες παρακλινικές εξετάσεις με τις οποίες θα αποκλεισθούν άλλα νοσήματα.
Για τη διάγνωση της νόσου απαιτείται η λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού σχετικά με τα συμπτώματά του ασθενούς, μια καλή κλινική εξέταση της περιοχής του πρωκτού (που περιλαμβάνει και τη δακτυλική εξέταση) και ενδοσκοπικός έλεγχος του τελικού τμήματος ή σπανιότερα ολόκληρου του παχέος εντέρου (δηλαδή ορθοσιγμοειδοσκόπηση ή κολονοσκόπηση). Συμπληρωματικά, θα χρειασθεί να γίνουν και αιματολογικές εξετάσεις, κυρίως για την τιμή του αιματοκρίτη και την πηκτικότητα του αίματος.
Τα στάδια εξέλιξης της νόσου είναι τέσσερα και ονομάζονται «βαθμοί». Οι αιμορροΐδες 1ου βαθμού είναι ορατές μόνο με το πρωκτοσκόπιο και σπάνια δίνουν συμπτώματα. Στην αιμορροϊδοπάθεια 2ου βαθμού οι αιμορροϊδικοί όζοι είναι μεγαλύτεροι, βγαίνουν έξω από τον πρωκτό κατά την αφόδευση αλλά μετά ανατάσσονται αυτομάτως στη θέση τους. Αντιθέτως στην αιμορροϊδοπάθεια 3ου βαθμού οι προπίπτουσες αιμορροΐδες δεν ανατάσσονται από μόνες τους και ο ασθενής πρέπει να τις υποβοηθήσει με το δάκτυλό του ή ασκώντας εξωτερική πίεση για να αναταχθούν. Τέλος, οι 4ου βαθμού αιμορροΐδες εξέχουν μονίμως εκτός του πρωκτού και δεν είναι δυνατή η ανάταξή τους με κανένα τρόπο.
Η αιμορραγία με τις κενώσεις είναι η συχνότερη αιτία για την οποία οι ασθενείς επισκέπτονται το γιατρό τους. Το αίμα που βλέπουν, παρουσιάζεται κατά κανόνα προς το τέλος της κένωσης και είναι ζωηρό κόκκινο σε μορφή σταγόνων στη λεκάνη ή κηλίδων στο χαρτί και το εσώρουχο. Η αιμορραγία αυτή, παρότι κάθε φορά είναι μικρή σε ποσότητα, αν συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να ευθύνεται για μικρού ή μεγάλου βαθμού αναιμία. Στην περίπτωση πάλι που το μέγεθός των αιμορροΐδων αυξηθεί πολύ, αυτές βγαίνουν και προβάλλουν προς τα έξω μετά από κάθε κένωση. Σε πιο προχωρημένα στάδια μάλιστα μπορεί και να παραμένουν μονίμως εκτός, Αυτό προκαλεί πρόπτωση και οίδημα του βλεννογόνου του εντέρου το οποίο μπορεί να λάβει μεγάλες διαστάσεις και διαταράσσει τη στεγανότητα του σφιγκτήρα. Έτσι αρκετοί ασθενείς διαμαρτύρονται για μικρή απώλεια βλέννας στο εσώρουχό τους ή ακόμα και ακαθαρσίας. Πιο σπάνια οι αιμορροΐδες συνοδεύονται με έντονο πόνο στην περιοχή που σχεδόν πάντα είναι αποτέλεσμα θρόμβωσής τους. Τέλος οι θρομβωμένες αιμορροΐδες μπορεί να αποτελέσουν μια σπάνια αιτία δημιουργίας αποστήματος στην περιοχή του πρωκτού (περιεδρικό απόστημα).
Όχι βέβαια. Το να έχει κάποιος ασθενής αιμορροϊδοπάθεια 2ου ή 3ου βαθμού δεν αποτελεί από μόνο του ικανό λόγο να οδηγηθεί στο χειρουργείο. Η απόφαση για χειρουργική θεραπεία της νόσου πρέπει να λαμβάνεται αφού συνεκτιμηθούν, εκτός από το στάδιο της νόσου, η συχνότητα, η ένταση και η διάρκεια των συμπτωμάτων, η ύπαρξη επιπλοκών της νόσου, το φύλο και η ηλικία του ασθενούς, η αποτυχία προηγούμενης συντηρητικής ή φαρμακευτικής θεραπείας, τυχόν προηγούμενα χειρουργεία στην περιοχή, η συνολική επίπτωσή τους στην ποιότητα ζωής του ασθενούς και άλλοι.
Βεβαίως και υπάρχει και πρέπει να αποτελεί την πρώτη θεραπευτική επιλογή στους περισσότερους ασθενείς με αιμορροϊδοπάθεια. Η συντηρητική θεραπεία πρέπει να περιλαμβάνει την αλλαγή των καθημερινών συνηθειών με περισσότερη άσκηση (έστω και περπάτημα), δίαιτα που να είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, λήψη φαρμακευτικών σκευασμάτων για την καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας και απώλεια των παραπανίσιων κιλών. Συμπληρωματικά βοηθά πολύ η τοπική επάλειψη με κρέμες (υπάρχουν σε αφθονία στα φαρμακεία) και η λήψη φαρμάκων από το στόμα που ενισχύουν το τοίχωμα των φλεβών και ελαττώνουν την αιμορραγία. Στην αιμορροΐδοπάθεια 4ου βαθμού ή σε μια κρίση αιμορροϊδοπάθειας είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά τα «εδρόλουτρα», το πλύσιμο δηλαδή της περιοχής του πρωκτού με χλιαρό αλατονερό. Η συντηρητική θεραπεία καταπραΰνει τα συμπτώματα, μειώνει τον αριθμό και τη διάρκεια των κρίσεων της νόσου και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στα πρώτα στάδια της νόσου. Στην αιμορροϊδοπάθεια 3ου ή 4ου βαθμού μειώνει μεν τα συμπτώματα αλλά όπως είναι αυτονόητο δεν μπορεί να αποτελέσει οριστική θεραπεία.
Η τοποθέτηση ελαστικών δακτυλίων (banding) στους αιμορροϊδικούς όζους, καθώς και η έγχυση σκληρυντικών ουσιών αποτελούν δύο απλές, τεχνικές που βοηθούν σημαντικά στη θεραπευτική αντιμετώπιση των αιμορροΐδων. Συνήθως εφαρμόζονται στα εξωτερικά ιατρεία χωρίς να απαιτείται κάποιου είδους αναισθησία. Βραχυπρόθεσμα έχουν καλά αποτελέσματα αλλά δεν προσφέρονται για ριζική λύση του προβλήματος αφού συχνά η νόσος υποτροπιάζει μετά από ένα μέσο χρονικό διάστημα 1-3 ετών. Και οι δύο τεχνικές είναι εντελώς ανώδυνες και οι ασθενείς φεύγουν αμέσως μετά την εφαρμογή τους με κάποιες χαλαρές οδηγίες.
Η χειρουργική θεραπεία για τις αιμορροΐδες έχει απόλυτη ένδειξη:
στους ασθενείς με χρόνια συμπτώματα που συνήθως πάσχουν από αιμορροϊδοπάθεια 3ου ή 4ου βαθμού,
σε αυτούς που έχουν συχνές αιμορραγίες και πτώση του αιματοκρίτη τους
στις περιπτώσεις αποτυχίας της συντηρητικής θεραπείας
και στους ασθενείς που παρουσιάζουν επιπλοκές της νόσου (θρόμβωση, πρόπτωση κλπ).
Όπως είναι φυσικό η απόφαση για το χειρουργείο εξατομικεύεται για κάθε ασθενή αφού, εκτός από τα συμπτώματα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλοι παράγοντες όπως το φύλο, η ηλικία, τυχόν προηγούμενα χειρουργεία στην περιοχή, η συνολική διατάραξη της ποιότητας ζωής του ασθενούς κλπ.
Μέχρι πριν 15 χρόνια η μοναδική διαθέσιμη χειρουργική τεχνική για τη θεραπεία των αιμορροΐδων ήταν η κλασσική ανοικτή αιμορροϊδεκτομή κατά Milligan Morgan. Τα τελευταία χρόνια όμως έχουν αναπτυχθεί και εφαρμόζονται σε ευρεία κλίμακα, αρκετές νέες χειρουργικές τεχνικές. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται η τεχνική Longo, η τεχνική HAL μόνη ή σε συνδυασμό με την RAR και η τεχνικές HeLP (Hemorroidal Laser Procedure) και LHP (Laser HemorroidoPlasty) με τη χρήση τεχνολογίας λέιζερ. Οι νέες αυτές τεχνικές κάνουν χρήση καινοτόμων τεχνολογιών και κάθε μια παρουσιάζει κάποια συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι των άλλων.
Όχι δεν ταιριάζουν όλες οι τεχνικές για όλους. Στις αιμορροΐδες 4ου βαθμού για παράδειγμα, η κλασσική ανοικτή αιμορροϊδεκτομή κατά Milligan Morgan είναι πιο αποτελεσματική αλλά ταυτόχρονα και ποιο επώδυνη μέθοδος. Αντιθέτως στους ασθενείς με αιμορροϊδοπάθεια 2ου βαθμού, οι νέες χειρουργικές τεχνικές έχουν εξίσου καλά αποτελέσματα και επιπλέον είναι ανώδυνες και λιγότερο επεμβατικές. Τέλος στους ασθενείς με αιμορροϊδοπάθεια 3ου βαθμού η επιλογή της κατάλληλης τεχνικής εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως από το βασικό σύμπτωμα (αιμορραγία ή πρόπτωση), την ηλικία του ασθενούς και την εμπειρία και εξοικείωση κάθε χειρουργού με τις νέες τεχνικές κλπ.
Φυσιολογικότατη. Μετά τη μικρή μετεγχειρητική περίοδο (που διαφέρει από μέθοδο σε μέθοδο) και την πλήρη επούλωση των τραυμάτων (αν υπάρχουν) η ζωή σας θα γίνει απολύτως φυσιολογική, οι κενώσεις σας θα γίνονται ομαλότατα και η καθημερινή υγιεινή σας θα είναι άριστη.
Laser: Τεχνική HeLP (Hemorroidal Laser Procedure)
Η βασική αρχή της «αιμορροϊδεκτομής» με την τεχνική HeLP είναι η συρρίκνωση και η προοδευτική ουλοποίηση όλων των αρτηριών που τροφοδοτούν με αίμα τις διογκωμένες αιμορροΐδες. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση ειδικής τεχνολογίας Laser η οποία προκαλεί τη διακοπή της παροχής αίματος προς τις διογκωμένες αιμορροϊδες με αποτέλεσμα την αποσυμφόρηση και την προοδευτική μείωση του μεγέθους τους. Για την αιμορροϊδεκτομή κατά HeLP απαιτείται ειδικός χειρουργικός εξοπλισμός και συγκεκριμένα μία λεπτή κεφαλή υπερήχων η οποία αφού προωθηθεί, δια του πρωκτού, αναγνωρίζει όλα τα αιμορροϊδικά αγγεία τα οποία στη συνέχεια «καταστρέφονται» εύκολα με τη χρήση μιας ειδικής ίνας Laser. Η τεχνική αυτή είναι αποτελεσματική κυρίως σε ασθενείς με αιμορροϊδοπάθεια 2ου ή 3ου βαθμού αλλά δεν έχει θέση στους ασθενείς με προχωρημένη αιμορροϊδοπάθεια (4ου βαθμού).
Η τεχνική HeLP συνοδεύεται από ελάχιστο πόνο, είναι εντελώς ατραυματική, δεν έχει εξωτερικά ή εσωτερικά τραύματα και συνοδεύεται από σαφώς ταχύτερη ανάρρωση και με την κλασσική ανοικτή αιμορροϊδεκτομή κατά Milligan Morgan και με την τεχνική Longo. Επιπλέον μπορεί υπό προϋποθέσεις να εφαρμοσθεί χωρίς τη χορήγηση κανενός είδους αναισθησίας ακόμα και στα εξωτερικά ιατρεία. Η τεχνική HeLP όμως, μπορεί να εφαρμοσθεί μόνο σε ασθενείς με αιμορροϊδοπάθεια 2ου ή αρχόμενου 3ου βαθμού και δεν έχει θέση στη θεραπεία των ασθενών με προχωρημένη νόσο (4ου βαθμού). Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί, πως ενώ τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματά της είναι εξαιρετικά, δεν γνωρίζουμε τα μακροπρόθεσμα ποσοστά επιτυχίας της, αφού είναι μια τεχνική που εφαρμόζεται μόλις τα τελευταία 3-5 χρόνια.
Όχι, η τεχνική HeLP μπορεί να εφαρμοσθεί μόνο σε ασθενείς με αιμορροίδοπάθεια 2ου ή αρχόμενου 3ου βαθμού και δεν έχει θέση στη θεραπεία των ασθενών με προχωρημένη νόσο (4ου βαθμού). Για τους ασθενείς με 3ου ή 4ου βαθμού αιμορροϊδοπάθεια οι οποίοι επιθυμούν να χειρουργηθούν με laser, εφαρμόζεται με επιτυχία η τεχνική LHP.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνετε ένα μικρό κλύσμα μια-δύο ώρες πριν την επέμβαση.
Συνήθως η διάρκεια ενός τέτοιου χειρουργείου είναι μικρότερη από 30-35 λεπτά. Φυσικά υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν το συνολικό χειρουργικό χρόνο με αποτέλεσμα αυτός να διαφέρει από ασθενή σε ασθενή.
Για την τεχνική HeLP δεν είναι απαραίτητη η χορήγηση γενικής αναισθησίας και η επέμβαση θα μπορούσε να γίνει και σε ειδικά οργανωμένα πρωκτολογικά εξωτερικά ιατρεία. Όμως, κυρίως λόγω της χρονικής της διάρκειας (περίπου 30 λεπτά) και της «άκομψης» θέσης του ασθενούς (γυναικολογική θέση) είναι προτιμότερο να γίνεται στο χειρουργείο με τη χορήγηση γενικής αναισθησίας ή έστω ήπιας «μέθης».
Οι περισσότεροι ασθενείς θα λάβουν εξιτήριο το απόγευμα της ημέρας του χειρουργείου ενώ λίγοι θα παραμείνουν στο νοσοκομείο το πολύ για 24 ώρες.
Κατά τη διάρκεια της ολιγόωρης νοσηλείας σας θα σας χορηγηθεί ενδοφλεβίως μία δόση αντιβιοτικής αγωγής. Μετά από την έξοδό σας από το νοσοκομείο, δε χρειάζεται να τη συνεχίσετε.
Όχι δεν θα υπάρχει κανένα εξωτερικό τραύμα στην περιοχή του πρωκτού σας. Οι κενώσεις σας θα γίνονται φυσιολογικά, χωρίς πόνο.
Όχι δε θα υπάρχουν εξωτερικά ράμματα.
Η τεχνική HeLP συνοδεύεται από ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο. Λίγοι ασθενείς μπορεί να περιγράψουν μία ενόχληση σαν ένα «βάρος» στην περιοχή του πρωκτού, η οποία διαρκεί λίγες μόνο ώρες και περνά από μόνη της. Οι κενώσεις γίνονται κανονικά και συνήθως δεν χρειάζεται να βοηθηθούν οι ασθενείς με υπακτική αγωγή.
Η τεχνική HeLP είναι μια χειρουργική επέμβαση μηδενικής επικινδυνότητας. Σπανιότατα μπορεί να υπάρξει μικρού βαθμού αιμορραγία μετεγχειρητικά η οποία πάντα αντιμετωπίζεται συντηρητικά.
Αν έχετε λάβει γενική αναισθησία θα μπορείτε να κινητοποιηθείτε πλήρως λίγες μόνο ώρες μετά το χειρουργείο και θα είστε σε θέση να πιείτε νερό ή τσάι με φρυγανιές σε 2-3 ώρες μετά την επέμβαση. Αν έχετε κάνει την επέμβαση με άλλου είδους αναισθησία κινητοποιείστε και γευματίζετε άμεσα. Σχεδόν όλοι οι ασθενείς που υποβάλλονται σ’ αυτήν την επέμβαση μπορούν να λάβουν εξιτήριο το απόγευμα της ημέρας του χειρουργείου ενώ οι υπόλοιποι θα παραμείνουν στο νοσοκομείο το πολύ για 24 ώρες. Δεν θα χρειαστεί να πάρετε παυσίπονα ή αντιβίωση στο σπίτι και συνήθως δεν είναι απαραίτητη η λήψη υπακτικών. Από την πρώτη κιόλας ημέρα μετά την επέμβαση μπορείτε κάνετε μπάνιο ελεύθερα, να περπατάτε όσο θέλετε, να ανεβαίνετε σκάλες και γενικά αυτοεξυπηρετείσθε πλήρως ενώ η δίαιτά σας είναι ελεύθερη. Θα πρέπει να οδηγήσετε μετά από ένα 24ωρο.
Αν κάνετε δουλειά γραφείου ή άλλη που δεν απαιτεί σωματική καταπόνηση ή στην οποία δε σηκώνετε βάρη, μπορείτε να επανέλθετε σ’ αυτήν σε 2-3 ημέρες μετά το χειρουργείο. Σε αντίθετη περίπτωση πρέπει να απέχετε από την εργασία σας για τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Σε δύο εβδομάδες μπορείτε να ξεκινήσετε κάποιο ελαφρύ πρόγραμμα γυμναστικής χωρίς βάρη ενώ μπορείτε να μπείτε σε πλήρες πρόγραμμα ασκήσεων σε 4 βδομάδες.
Oι ασθενείς που στην υποβάλλονται τεχνική HeLP εμφανίζουν 7-9% πιθανότητα υποτροπής των αιμορροΐδων σε χρονικό ορίζοντα πενταετίας. Είναι μια τεχνική που εφαρμόζεται τα τελευταία 6 χρόνια και για το λόγο αυτό δεν είναι μελετημένη η αποτελεσματικότητά της σε βάθος χρόνου.
Laser: Τεχνική LHP (Laser HemorroidοPlasty)
Η βασική αρχή της «αιμορροϊδεκτομής» με την τεχνική LHP είναι η συρρίκνωση και προοδευτική ουλοποίηση όλων των διογκωμένων αιμορροϊδικών όζων με τη χρήση ειδικής τεχνολογίας Laser η οποία εφαρμόζεται μέσω μιας πολύ λεπτής ίνας που εισέρχεται στο εσωτερικό τους. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η μείωση του μεγέθους και η αυτόματη ανάταξή τους στη φυσιολογική τους θέση. Η τεχνική αυτή εφαρμόζεται στους ασθενείς με προχωρημένη αιμορροϊδοπάθεια (3ου ή 4ου βαθμού). Για την αιμορροϊδεκτομή κατά LHP απαιτείται μόνο η ειδική ίνα εκπομπής ενέργειας σε μορφή Laser.
Η τεχνική LHP συνοδεύεται από ελάχιστο πόνο και είναι πρακτικά ατραυματική αφού η όλη επέμβαση γίνεται μέσα από 2-3 τομές διαμέτρου 2 χιλιοστών η κάθε μία. Η ανάρρωση των ασθενών είναι σαφώς ταχύτερη σε σχέση με την κλασσική ανοικτή αιμορροϊδεκτομή κατά Milligan Morgan αλλά και με την τεχνική Longo. Θα πρέπει να επισημανθεί, πως ενώ τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματά της είναι εξαιρετικά, δεν γνωρίζουμε τα μακροπρόθεσμα ποσοστά επιτυχίας της, αφού είναι μια τεχνική που εφαρμόζεται μόλις τα τελευταία 3-5 χρόνια.
Όχι, η τεχνική LHP έχει ένδειξη, κυρίως, στους ασθενείς με προχωρημένη αιμορροϊδοπάθεια (3ου ή 4ου βαθμού). Για τους ασθενείς με 2ου ή αρχόμενου 3ου βαθμού αιμορροϊδοπάθεια οι οποίοι επιθυμούν να χειρουργηθούν με laser, εφαρμόζεται η τεχνική HeLP.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνετε ένα μικρό κλύσμα μια-δύο ώρες πριν την επέμβαση.
Συνήθως η διάρκεια ενός τέτοιου χειρουργείου είναι μικρότερη από 30-35 λεπτά. Φυσικά υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν το συνολικό χειρουργικό χρόνο με αποτέλεσμα αυτός να διαφέρει από ασθενή σε ασθενή.
Για την τεχνική LHP είναι απαραίτητη η χορήγηση γενικής αναισθησίας. Σε ασθενείς που αντιμετωπίζουν σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα η επέμβαση μπορεί, εναλλακτικά, να πραγματοποιηθεί με επισκληρίδια ή με ραχιαία αναισθησία.
Οι περισσότεροι ασθενείς θα λάβουν εξιτήριο το απόγευμα της ημέρας του χειρουργείου ενώ λίγοι θα παραμείνουν στο νοσοκομείο το πολύ για 24 ώρες.
Κατά τη διάρκεια της ολιγόωρης νοσηλείας σας θα σας χορηγηθεί ενδοφλεβίως μία δόση αντιβιοτικής αγωγής. Μετά από την έξοδό σας από το νοσοκομείο, δε χρειάζεται να τη συνεχίσετε.
Στο δέρμα γύρω από τον πρωκτό θα υπάρχουν 2-3 μικρές τομές μήκους 2 χιλιοστών η κάθε μία στις οποίες δεν τοποθετούνται ράμματα και επουλώνονται αυτόματα μετά από 4-6 ημέρες. Άμεσα μετά από το χειρουργείο θα είστε σε θέση να κάνετε μπάνιο ελεύθερα και μπορεί να πέσει άφοβα νερό και σαπούνι στην περιοχή. Οι κενώσεις σας θα γίνονται φυσιολογικά, χωρίς πόνο.
Όχι δε θα υπάρχουν εξωτερικά ράμματα.
Η τεχνική LHP συνοδεύεται από ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο. Λίγοι ασθενείς μπορεί να περιγράψουν μία ενόχληση σαν ένα «βάρος» στην περιοχή του πρωκτού, η οποία διαρκεί λίγες μόνο ώρες και περνά από μόνη της. Οι κενώσεις γίνονται κανονικά και συνήθως δεν χρειάζεται να βοηθηθούν οι ασθενείς με υπακτική αγωγή.
Η τεχνική LHP είναι μια χειρουργική επέμβαση μηδενικής επικινδυνότητας. Σπανιότατα μπορεί να υπάρξει μικρού βαθμού αιμορραγία μετεγχειρητικά η οποία πάντα αντιμετωπίζεται συντηρητικά.
Αν έχετε λάβει γενική αναισθησία θα μπορείτε να κινητοποιηθείτε πλήρως λίγες μόνο ώρες μετά το χειρουργείο και θα είστε σε θέση να πιείτε νερό ή τσάι με φρυγανιές σε 2-3 ώρες μετά την επέμβαση. Αν έχετε κάνει την επέμβαση με άλλου είδους αναισθησία κινητοποιείστε και γευματίζετε άμεσα. Σχεδόν όλοι οι ασθενείς που υποβάλλονται σ’ αυτήν την επέμβαση μπορούν να λάβουν εξιτήριο το απόγευμα της ημέρας του χειρουργείου ενώ οι υπόλοιποι θα παραμείνουν στο νοσοκομείο το πολύ για 24 ώρες. Δεν θα χρειαστεί να πάρετε παυσίπονα ή αντιβίωση στο σπίτι και συνήθως δεν είναι απαραίτητη η λήψη υπακτικών. Από την πρώτη κιόλας ημέρα μετά την επέμβαση μπορείτε κάνετε μπάνιο ελεύθερα, να περπατάτε όσο θέλετε, να ανεβαίνετε σκάλες και γενικά αυτοεξυπηρετείσθε πλήρως ενώ η δίαιτά σας είναι ελεύθερη. Θα πρέπει να οδηγήσετε μετά από τρία 24ωρα.
Αν κάνετε δουλειά γραφείου ή άλλη που δεν απαιτεί σωματική καταπόνηση ή στην οποία δε σηκώνετε βάρη, μπορείτε να επανέλθετε σ’ αυτήν σε 2-3 ημέρες μετά το χειρουργείο. Σε αντίθετη περίπτωση πρέπει να απέχετε από την εργασία σας για τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Σε δύο εβδομάδες μπορείτε να ξεκινήσετε κάποιο ελαφρύ πρόγραμμα γυμναστικής χωρίς βάρη ενώ μπορείτε να μπείτε σε πλήρες πρόγραμμα ασκήσεων σε 4 βδομάδες.
Οι ασθενείς που στην υποβάλλονται τεχνική HeLP εμφανίζουν 7-9% πιθανότητα υποτροπής των αιμορροΐδων σε χρονικό ορίζοντα πενταετίας. Είναι μια τεχνική που εφαρμόζεται τα τελευταία 6 χρόνια και για το λόγο αυτό δεν είναι μελετημένη η αποτελεσματικότητά της σε βάθος χρόνου.
Κλασσική αιμορροϊδεκτομή κατά Milligan Morgan
Η βασική αρχή της ανοικτής αιμορροϊδεκτομής κατά Milligan Morgan είναι η πλήρης χειρουργική αφαίρεση όλων των διογκωμένων αιμορροϊδικών όζων (που συνήθως είναι τρεις), μαζί με τον αγγειακό τους μίσχο. Για την αφαίρεση των αιμορροΐδων χρησιμοποιείται νυστέρι, ηλεκτροδιαθερμία ή και ειδικά «ψαλίδια υπερήχων». Οι μικρές επιφανειακές πληγές που δημιουργούνται στην περιοχή του πρωκτού μετά την αφαίρεση των αιμορροΐδων μπορούν να παραμείνουν ανοικτές ή να κλείσουν με εξωτερικά ράμματα (τεχνική Ferguson).
Η τεχνική Milligan Morgan είναι μέχρι και σήμερα η πιο αποτελεσματική μέθοδος αιμορροϊδεκτομής για τους ασθενείς με αιμορροϊδοπάθεια 4ου βαθμού, με ποσοστά υποτροπής της νόσου μικρότερα του 3%. Επίσης, επειδή εφαρμόζεται χωρίς αλλαγές εδώ και πολλές δεκαετίες, έχουν μελετηθεί πλήρως όλα τα μετεγχειρητικά προβλήματα που ενδέχεται να δημιουργηθούν απ’ αυτήν, καθώς και οι ορθοί τρόποι αντιμετώπισής τους. Από την άλλη, το σημαντικότερο μειονέκτημα της μεθόδου είναι ο μετεγχειρητικός πόνος που είναι αρκετά μεγαλύτερος και τα χειρουργικά τραύματα στην περιοχή του πρωκτού που χρειάζονται αρκετές ημέρες για να επουλωθούν. Αναμφίβολα είναι η πιο επεμβατική τεχνική, με συνέπεια η αποθεραπεία των ασθενών να διαρκεί περισσότερο και η επιστροφή στην εργασία τους να καθυστερεί.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνετε ένα μικρό κλύσμα μια-δύο ώρες πριν την επέμβαση.
Ναι, η τεχνική αυτή μπορεί να εφαρμοσθεί σε όλους τους ασθενείς και είναι αποτελεσματική σε οποιουδήποτε βαθμού αιμορροϊδοπάθεια. Σχετική αντένδειξη έχουν μόνο όσοι έχουν υποβληθεί στο παρελθόν στην ίδια τεχνική ή σε κάποια άλλη μείζονα επέμβαση στην πρωκτική χώρα.
Συνήθως λιγότερο από 30-35 λεπτά. Φυσικά υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν το συνολικό χειρουργικό χρόνο με αποτέλεσμα αυτός να διαφέρει από ασθενή σε ασθενή.
Για την κλασσική μέθοδο της αιμορροϊδεκτομής κατά Milligan Morgan, ιδανικά, απαιτείται η χορήγηση γενικής αναισθησίας. Ο λόγος είναι ότι με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζονται οι απαραίτητες συνθήκες (δηλαδή ικανοποιητική μυοχάλαση και πλήρης αναλγησία του ασθενούς) ώστε να μπορέσει να γίνει η εγχείρηση σωστά, ανώδυνα και με ασφάλεια. Σε ασθενείς που αντιμετωπίζουν σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα, η επέμβαση, εναλλακτικά, μπορεί να πραγματοποιηθεί με επισκληρίδια ή με ραχιαία αναισθησία.
Οι περισσότεροι ασθενείς που υποβάλλονται σ’ αυτήν την επέμβαση παραμένουν στο νοσοκομείο για 24 ώρες. Πολύ λίγοι (>10%) θα χρειαστεί να παραμείνουν και δεύτερο βράδυ κυρίως λόγω πόνου.
Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας σας θα σας χορηγηθεί ενδοφλεβίως αντιβιοτική αγωγή. Μετά από την έξοδό σας από το νοσοκομείο, θα συνεχίσετε να λαμβάνετε αντιβίωση από το στόμα για λίγες ακόμα ημέρες. Εκτός από την προφανή προφυλακτική της δράση κατά των χειρουργικών λοιμώξεων, η αντιβίωση φαίνεται πως βοηθάει πολύ μειώνοντας τον μετεγχειρητικό πόνο.
Ναι, θα υπάρχουν μικρές ανοικτές πληγές στην περιοχή του πρωκτού οι οποίες θα επουλωθούν από μόνες τους μετά από 20 ημέρες. Τα τραύματα αυτά δεν πονούν ιδιαίτερα και δεν θα σας εμποδίζουν σε τίποτα τόσο στην προσωπική σας υγιεινή όσο και στις καθημερινές σας δραστηριότητες. Άμεσα μετά από το χειρουργείο θα είστε σε θέση να κάνετε μπάνιο ελεύθερα και μπορεί να πέσει άφοβα νερό και σαπούνι στην περιοχή. Οι κενώσεις σας θα γίνονται φυσιολογικά, χωρίς ιδιαίτερο πόνο, παρά την αντίθετη γενική εντύπωση που επικρατεί. Τις πρώτες ημέρες μετά από το χειρουργείο θα παρατηρείτε μικροαιμορραγίες με τις κενώσεις σας οι οποίες προοδευτικά θα σταματήσουν όταν επουλωθούν τα τραύματα. Ήπιος πόνος σαφώς και θα υπάρχει, και ο οποίος θα αντιμετωπίζεται πολύ αποτελεσματικά με κατάλληλα παυσίπονα.
Ναι, τοποθετούνται ράμματα στην εσωτερική μεριά του πρωκτού τα οποία ούτε τα βλέπετε, ούτε τα αισθάνεστε και τα οποία θα πέσουν μόνα τους μετά από 10-15 ημέρες. Εξωτερικά ράμματα δεν υπάρχουν (δεν εφαρμόζω την τεχνική Ferguson).
Η τεχνική Milligan Morgan έχει τη φήμη ενός επώδυνου χειρουργείου. Στην πραγματικότητα όμως, τα πράγματα είναι πιο εύκολα απ’ ότι πιστεύει ο κόσμος. Μόνο το 15% των ασθενών παραπονείται για έντονο πόνο μετεγχειρητικά. Η αιτία του υπερβολικού πόνου σ’ αυτούς τους λίγους ασθενείς δεν είναι πλήρως κατανοητή, αν και έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες όπως ο μετεγχειρητικός σπασμός των μυών της περιοχής ή η δημιουργία ραγάδας. Όλοι οι υπόλοιποι ασθενείς θα αισθάνονται έναν ήπιο και ανεκτό μετεγχειρητικό πόνο, ο οποίος αντιμετωπίζεται πολύ αποτελεσματικά με τη χορήγηση ήπιας αναλγησίας από το στόμα για λίγες ημέρες (παρακεταμόλη, αντιφλεγμονώδη). Οι κενώσεις στους περισσότερους ασθενείς δεν αυξάνουν τον μετεγχειρητικό πόνο. Όλοι άλλωστε θα λάβουν για λίγες ημέρες μια ήπια υπακτική αγωγή ώστε να έχουν εύκολες και μαλακές κενώσεις.
Η αιμορροϊδεκτομή κατά Milligan Morgan είναι μια χειρουργική επέμβαση ελάχιστης επικινδυνότητας με μηδενική θνησιμότητα και νοσηρότητα που κυμαίνεται γύρω στο 5%. Τα πιο συχνά προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν άμεσα μετεγχειρητικά είναι η αιμορραγία από την περιοχή του χειρουργείου και η επίσχεση ούρων δηλαδή η προσωρινή αδυναμία να συσπαστεί και να αδειάσει η ουροδόχος κύστη (κυρίως στους άντρες).
Λίγες μόνο ώρες μετά το χειρουργείο θα μπορείτε να κινητοποιηθείτε πλήρως. Αν έχετε πάρει γενική αναισθησία θα είστε σε θέση να πιείτε νερό ή τσάι με φρυγανιές σε 3-4 ώρες μετά την επέμβαση ενώ μετά από 6 ώρες μπορείτε να πάρετε ένα ελαφρύ γεύμα. Αν έχετε κάνει την επέμβαση με άλλου είδους αναισθησία γευματίζετε άμεσα. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι σε θέση να λάβουν εξιτήριο την επόμενη ημέρα του χειρουργείου. Θα χρειαστεί να πάρετε αντιβίωση από το στόμα για λίγες ημέρες. Εκτός από την προφανή προφυλακτική της δράση κατά των χειρουργικών λοιμώξεων, η αντιβίωση φαίνεται πως βοηθάει πολύ μειώνοντας τον μετεγχειρητικό πόνο. Μετά από την έξοδό σας από το νοσοκομείο θα σας χορηγηθούν αποτελεσματικά παυσίπονα τα οποία θα πρέπει να λαμβάνετε συστηματικά για μία εβδομάδα τουλάχιστον, καθώς και ήπια υπακτική αγωγή ώστε να έχετε εύκολες και μαλακές κενώσεις Από την πρώτη κιόλας ημέρα μετά την επέμβαση μπορείτε να περπατάτε όσο θέλετε, να ανεβαίνετε σκάλες και γενικά αυτοεξυπηρετείσθε πλήρως ενώ η δίαιτά σας είναι ελεύθερη. Μετά την πρώτη κένωση κάνετε μπάνιο ελεύθερα και μπορεί να πέσει άφοβα νερό και σαπούνι στο τραύμα το οποίο στη συνέχεια απλώς σκεπάζετε με μια γάζα. Πρέπει άλλωστε να πλένετε το τραύμα σας μετά από κάθε κένωση ή τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα. Δεν θα πρέπει να οδηγήσετε για 7 ημέρες γιατί, παρότι θα είστε σε θέση να το κάνετε, ενδέχεται να προκύψουν νομικά προβλήματα αποζημίωσης σε περίπτωση ατυχήματος.
Τα άμεσα αλλά και μακροχρόνια αποτελέσματα της μεθόδου είναι εξαιρετικά και το ποσοστό υποτροπής της νόσου σε έμπειρα χέρια δεν ξεπερνάει το 3-5%.
Αν κάνετε δουλειά γραφείου ή άλλη που δεν απαιτεί σωματική καταπόνηση ή στην οποία δε σηκώνετε βάρη, μπορείτε να επανέλθετε σ’ αυτήν σε μία βδομάδα μετά το χειρουργείο. Σε αντίθετη περίπτωση πρέπει να απέχετε από την εργασία σας για τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Μετά από δύο εβδομάδες μπορείτε να ξεκινήσετε κάποιο ελαφρύ πρόγραμμα γυμναστικής χωρίς βάρη ενώ μπορείτε να μπείτε σε πλήρες πρόγραμμα ασκήσεων σε 4 βδομάδες.
Τεχνική LONGO
Η βασική αρχή της αιμορροϊδεκτομής κατά Longo είναι η αφαίρεση ενός κυλινδρικού τμήματος του τοιχώματος του ορθού (πλάτους 4 εκατοστών) και η επανασυρραφή του. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα αφ’ ενός την έλξη των αιμορροΐδων προς το εσωτερικό του εντέρου και αφ ετέρου τη συρραφή των αγγείων που τις τροφοδοτούν με αίμα. Η τεχνική Longo στοχεύει περισσότερο στην ανάταξη των αιμορροϊδων και όχι στην αφαίρεσή τους. Για την αιμορροϊδεκτομή κατά Longo απαιτείται ειδικός χειρουργικός εξοπλισμός ο οποίος εισέρχεται δια του πρωκτού και μπορεί ταυτοχρόνως να «κόψει και να ξαναρράψει» το τοίχωμα του έντερου.
Η τεχνική Longo συνοδεύεται από ελάχιστο πόνο, είναι λιγότερο τραυματική αφού δεν έχει εξωτερικά τραύματα και έχει ταχύτερη ανάρρωση από την κλασσική ανοικτή αιμορροϊδεκτομή κατά Milligan Morgan. Από την άλλη μεριά όμως οι ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμορροϊδεκτομή κατά Longo εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσοστά υποτροπής της νόσου σε βάθος χρόνου (>15%), καθώς και περισσότερες άμεσες μετεγχειρητικές επιπλοκές. Πρέπει να σημειωθεί ότι η εγχείρηση Longo δεν έχει καμία θέση στη θεραπεία των ασθενών με αιμορροϊδοπάθεια 4ου βαθμού.
Όχι, η τεχνική Longo δεν είναι αποτελεσματική στους ασθενείς με αιμορροϊδοπάθεια 4ου βαθμού και δεν πρέπει να εφαρμόζεται. Αντιθέτως, όλοι οι ασθενείς με αιμορροϊδοπάθεια 2ου ή 3ου βαθμού μπορούν να υποβληθούν με επιτυχία σ’ αυτή την επέμβαση.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να γίνει ένας υψηλός υποκλισμός μια-δύο ώρες πριν την επέμβαση.
Συνήθως η διάρκεια ενός τέτοιου χειρουργείου είναι μικρότερη από 30-35 λεπτά. Φυσικά υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν το συνολικό χειρουργικό χρόνο με αποτέλεσμα αυτός να διαφέρει από ασθενή σε ασθενή.
Για την αιμορροϊδεκτομή κατά Longo απαιτείται, ιδανικά, απαιτείται η χορήγηση γενικής αναισθησίας. Ο λόγος είναι ότι με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζονται οι απαραίτητες συνθήκες (δηλαδή ικανοποιητική μυοχάλαση και πλήρης αναλγησία του ασθενούς) ώστε να μπορέσει να γίνει η εγχείρηση σωστά και ανώδυνα. Σε ασθενείς που αντιμετωπίζουν σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα, η επέμβαση μπορεί, εναλλακτικά, να πραγματοποιηθεί με επισκληρίδια ή με ραχιαία αναισθησία.
Αρκετοί από τους ασθενείς που υποβάλλονται σ’ αυτήν την επέμβαση μπορούν να λάβουν εξιτήριο το απόγευμα της ίδιας ημέρας του χειρουργείου ενώ οι υπόλοιποι θα παραμείνουν στο νοσοκομείο το πολύ για 24 ώρες.
Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας σας θα σας χορηγηθεί ενδοφλεβίως αντιβιοτική αγωγή. Μετά από την έξοδό σας από το νοσοκομείο, συνήθως δε χρειάζεται να τη συνεχίσετε.
Όχι δεν θα υπάρχει κανένα εξωτερικό τραύμα στην περιοχή του πρωκτού σας. Στην εσωτερική μεριά του εντέρου σας βέβαια, και σε απόσταση 2-4 εκ. από το δακτύλιο, θα υπάρχει μια κυκλοτερής χειρουργική ραφή την οποία όμως δεν θα αισθάνεστε και φυσικά, δεν θα βλέπετε. Όμως, αυτό το εσωτερικό «τραύμα» μπορεί να ευθύνεται για μικροαιμορραγίες που μπορεί να παρατηρήσετε στις κενώσεις σας τις πρώτες ημέρες μετά από το χειρουργείο.
Όχι δε θα υπάρχουν εξωτερικά ράμματα.
Η τεχνική Longo συνοδεύεται από ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο. Οι ασθενείς περιγράφουν συνήθως μία ενόχληση σαν ένα «βάρος» στην περιοχή του πρωκτού, και ελάχιστοι είναι αυτοί που πονούν τόσο ώστε να παίρνουν συνέχεια παυσίπονα. Η ενόχληση αυτή αντιμετωπίζεται πολύ αποτελεσματικά με τη χορήγηση ήπιας αναλγησίας από το στόμα για λίγες ημέρες (παρακεταμόλη, αντιφλεγμονώδη). Κάποιοι ασθενείς παραπονούνται πως όταν αισθανθούν την ανάγκη για αφόδευση δεν μπορούν να την αναστείλουν και πρέπει άμεσα να ενεργηθούν (urgency). Αυτό το πρόβλημα μπορεί να παραμείνει για 1-2 εβδομάδες και σχεδόν πάντα εξαφανίζεται από μόνο του χωρίς ιδιαίτερη θεραπεία. Θα πρέπει να ξεκαθαριστεί πως δεν μιλάμε για ακράτεια αλλά για πρόσκαιρη αδυναμία να αναστείλετε την κένωσή σας για αργότερα.
Η αιμορροιδεκτομή κατά Longo είναι μια χειρουργική επέμβαση ελάχιστης επικινδυνότητας με μηδενική θνησιμότητα και νοσηρότητα που κυμαίνεται γύρω στο 10%. Το πιο συχνό πρόβλημα που μπορεί να δημιουργηθεί άμεσα μετεγχειρητικά είναι η αιμορραγία από την περιοχή του χειρουργείου η οποία συνήθως αντιμετωπίζεται συντηρητικά ενώ σπάνια μπορεί να χρειαστεί επανεπέμβαση. Άλλες πολύ σπάνιες επιπλοκές που έχουν περιγραφεί είναι η πρόσκαιρη επίσχεση ούρων στους άντρες, η στένωση του ορθού, η δημιουργία περιορθικού αιματώματος ή αποστήματος και η πρόσκαιρη αδυναμία των ασθενών να αναστείλουν τις κενώσεις τους για αργότερα (urgency).
Λίγες μόνο ώρες μετά το χειρουργείο θα μπορείτε να κινητοποιηθείτε πλήρως. Αν έχετε πάρει γενική αναισθησία θα είστε σε θέση να πιείτε νερό ή τσάι με φρυγανιές σε 3-4 ώρες μετά την επέμβαση ενώ μετά από 6 ώρες μπορείτε να πάρετε ένα ελαφρύ γεύμα. Αν έχετε κάνει την επέμβαση με άλλου είδους αναισθησία γευματίζετε άμεσα. Αρκετοί από τους ασθενείς που υποβάλλονται σ’ αυτήν την επέμβαση μπορούν να λάβουν εξιτήριο το απόγευμα της ημέρας του χειρουργείου ενώ οι υπόλοιποι θα παραμείνουν στο νοσοκομείο το πολύ για 24 ώρες. Μπορεί να χρειαστεί να πάρετε αντιβίωση από το στόμα για λίγες ημέρες. Μετά από την έξοδό σας από το νοσοκομείο θα μπορείτε να λαμβάνετε αν θέλετε παυσίπονα ενώ συνήθως δεν χρειάζεται κάποια υπακτική αγωγή. Από την πρώτη κιόλας ημέρα μετά την επέμβαση μπορείτε κάνετε μπάνιο ελεύθερα, να περπατάτε όσο θέλετε, να ανεβαίνετε σκάλες και γενικά αυτοεξυπηρετείσθε πλήρως ενώ η δίαιτά σας είναι ελεύθερη. Δεν θα πρέπει να οδηγήσετε για 7 ημέρες γιατί, παρότι θα είστε σε θέση να το κάνετε, ενδέχεται να προκύψουν νομικά προβλήματα αποζημίωσης σε περίπτωση ατυχήματος.
Αν κάνετε δουλειά γραφείου ή άλλη που δεν απαιτεί σωματική καταπόνηση ή στην οποία δε σηκώνετε βάρη, μπορείτε να επανέλθετε σ’ αυτήν σε 2-3 ημέρες μετά το χειρουργείο. Σε αντίθετη περίπτωση πρέπει να απέχετε από την εργασία σας για τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Σε δύο εβδομάδες μπορείτε να ξεκινήσετε κάποιο ελαφρύ πρόγραμμα γυμναστικής χωρίς βάρη ενώ μπορείτε να μπείτε σε πλήρες πρόγραμμα ασκήσεων σε 4 βδομάδες.
Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμορροϊδεκτομή κατά Longo εμφανίζουν ποσοστά υποτροπής μεγαλύτερα από 15% σε βάθος χρόνου. Άρα είναι μια ανώδυνη επέμβαση μεν, αλλά μικρότερης αποτελεσματικότητας σε σχέση με την κλασσική ανοικτή μέθοδο της αιμορροϊδεκτομής κατά Milligan Morgan.
Τεχνικές ΗAL και HAL/RAR
Δεν εφαρμόζω τη συγκεκριμένη τεχνική και για το λόγο αυτό, αν θέλετε περισσότερες πληροφορίες, πρέπει να τις αναζητήσετε σε άλλους ιστότοπους.