Μέθοδος:
- Αναίμακτη
- Χωρίς κόστος
- Χωρίς αύξηση της διάρκειας του χειρουργείου ή του χρόνου νοσηλείας
- Χωρίς ειδικό χειρουργικό εξοπλισμό
Πλεονεκτήματα:
- Αναγνώριση όλων των ανατομικών παραλλαγών
- Απόλυτη προστασία από κακώσεις των χοληφόρων
- Πλήρης ασφάλεια κατά τη διάρκεια του χειρουργείου
Συχνές Ερωτήσεις
Η πιστή εφαρμογή της τεχνικής “critical view of safety” σε όλους τους ασθενείς έχει σαν αποτέλεσμα την τυποποίηση της λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής καθιστώντας την απολύτως ασφαλή επέμβαση για τον ασθενή. Η τεχνική έχει 4 στάδια. Τη διάνοιξη του περιτοναίου που καλύπτει τον αυχένα της χοληδόχου κύστης, την αναγνώριση της ανατομικής περιοχής που λέγεται «τρίγωνο Calot» και την αφαίρεση του λίπους που το περιβάλλει, την αναγνώριση του σημείου που η χοληδόχος κύστη προσφύεται στο ήπαρ και τέλος την παρασκευή και απολίνωση με απόλυτη σιγουριά των στοιχείων της χοληδόχου κύστης (της κυστικής αρτηρίας και του κυστικού πόρου).
Η τεχνική “critical view of safety” δεν αποτελεί μια διαφορετική μέθοδο για την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης. Είναι μια χειρουργική πράξη που γίνεται κατά τη διάρκεια μιας λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής και αποτελεί το σημαντικότερο κομμάτι της. Περιγράφηκε για να τελειοποιήσει τη λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή και να δώσει οριστική λύση σε κάποια προβλήματα που είχε η μέθοδος στα πρώτα χρόνια της εφαρμογής της.
Μία πολύ σοβαρή επιπλοκή που μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια ενός χειρουργείου λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής είναι ο τραυματισμός του χοληδόχου πόρου ή κάποιου άλλου εξωηπατικού χολαγγείου ή ακόμα και κάποιας αρτηρίας του ήπατος. Τα χοληφόρα (τμήμα των οποίων αποτελεί και ο χοληδόχος πόρος), είναι βιολογικά «σωληνάκια» που μεταφέρουν τη χολή από το συκώτι στο 12δακτυλο. Στα πρώτα χρόνια εφαρμογής της λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής είχαν παρατηρηθεί πολύ υψηλά ποσοστά κακώσεων στα χοληφόρα και στα ηπατικά αγγεία. Ακόμα και σήμερα όμως, οι κακώσεις αυτές, αν και είναι σπανιότερες, παραμένουν αυξημένες κατά 3-4 φορές σε σύγκριση με αυτές στην ανοικτή χολοκυστεκτομή.
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσιευμένες επιστημονικές μελέτες, σε κάθε 250 ασθενείς που θα υποβληθούν σε λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή θα συμβεί μία κάκωση στα χοληφόρα. Ο κίνδυνος αυτός είναι πολύ μεγάλος, αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτή η επιπλοκή αφορά σε ένα σχετικά απλό χειρουργείο, που γίνεται για μια καλοήθη πάθηση, σε νέους συνήθως ανθρώπους προκαλώντας τους σοβαρά και ενίοτε χρόνια προβλήματα υγείας.
Οι βασικότερες αιτίες είναι δύο. Η ανατομία της περιοχής του χειρουργείου δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια αφού υπάρχουν πάρα πολλές και διαφορετικές ανατομικές παραλλαγές. Οι παραλλαγές αυτές μπορεί να υπάρχουν σε οποιοδήποτε άνθρωπο, δεν προκαλούν ποτέ συμπτώματα ή προβλήματα και δεν υπάρχει τρόπος να τις διαγνώσουμε ή να τις ξέρουμε πριν από το χειρουργείο. Ο δεύτερος λόγος είναι πως στη λαπαροσκοπική χειρουργική χάνεται η τρισδιάστατη αντίληψη του χειρουργικού πεδίου αφού αυτό προβάλλεται σε μια επίπεδη οθόνη τηλεόρασης με αποτέλεσμα κάποιες φορές ο χειρουργός να «αποπροσανατολίζεται» στο χώρο. Οι δύο αυτές αιτίες μπορεί από μόνες τους ή σε συνδυασμό μεταξύ τους να οδηγήσουν σε ακούσιους τραυματισμούς των χοληφόρων ή των ηπατικών αγγείων.
Ο τραυματισμός των εξωηπατικών χοληφόρων αγγείων είναι μια αρκετά σοβαρή επιπλοκή που δημιουργεί μια σειρά από ιατρικά προβλήματα στους ασθενείς και συνήθως απαιτεί σύνθετη αντιμετώπιση σε εξειδικευμένο κέντρο. Ανάλογα με τη σοβαρότητα της κάκωσης μπορεί να αυξηθεί ο χρόνος και το κόστος της επέμβασης, να παραταθεί η διάρκεια της νοσηλείας, να μετατραπεί το χειρουργείο από λαπαροσκοπικό σε ανοικτό, να αυξηθεί η βαρύτητα του χειρουργείου προκειμένου να αποκατασταθεί η κάκωση, να χρειασθούν εργαστηριακές, απεικονιστικές ή ενδοσκοπικές εξετάσεις ή ακόμα και να απαιτηθούν πολλαπλά χειρουργεία για την αποκατάσταση της βλάβης.
Τα εξωηπατικά χοληφόρα εμφανίζουν τις περισσότερες ανατομικές παραλλαγές σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο ανθρώπινο όργανο. Εκτιμάται ότι μόλις το 30-40% των ανθρώπων έχει την κλασσική ανατομία σε αυτή την περιοχή, ενώ όλοι οι υπόλοιποι παρουσιάζουν μικρές ή μεγάλες διαφοροποιήσεις. Οι παραλλαγές αυτές μπορεί να υπάρχουν σε οποιοδήποτε άνθρωπο δεν προκαλούν ποτέ συμπτώματα ή προβλήματα, αφού δεν είναι κάτι το παθολογικό και δεν υπάρχει τρόπος να τις διαγνώσουμε ή να τις ξέρουμε πριν από το χειρουργείο.
Με την εφαρμογή της τεχνικής “critical view of safety”, αναγνωρίζονται ξεκάθαρα όλα τα ανατομικά στοιχεία της περιοχής του χειρουργείου και προστατεύονται πλήρως οι σοβαροί τραυματισμοί του χοληδόχου πόρου, των άλλων εξωηπατικών χοληφόρων και την ηπατικών αγγείων. Η αποτελεσματικότητα της τεχνικής αγγίζει το 100%. Αυτό αποδείχθηκε σε μια μεγάλη κλινική μελέτη που δημοσίευσε η ομάδα μας και η οποία αποτελεί διεθνώς, μέχρι και σήμερα, μελέτη αναφοράς σε αυτό το αντικείμενο (One thousand laparoscopic cholecystectomies in a single surgical unit, using the “critical view of safety” technique. Avgerinos C et al. Journal of Gastrointestinal Surgery 2009).
Η τεχνική «critical view of safety» περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1996 στις ΗΠΑ από τον Καθηγητή Χειρουργικής Dr. Steven Strasberg (Pruett Professor of Surgery, Washington University, Division of General Surgery Hepatobiliary-Pancreatic and Gastrointestinal Surgery). Τα τελευταία χρόνια έχει κερδίσει καθολική αναγνώριση και εφαρμόζεται σε ευρεία κλίμακα παγκοσμίως. Το 2009, η χειρουργική μας ομάδα (Avgerinos C. et al) δημοσίευσε στο περιοδικό Journal of Gastrointestinal Surgery μια από τις πιο τεκμηριωμένες κλινικές μελέτες που υποστηρίζει και αποδεικνύει την αποτελεσματικότητα της μεθόδου με τίτλο: One thousand laparoscopic cholecystectomies in a single surgical unit, using the “critical view of safety” technique. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής, η πιστή εφαρμογή της τεχνικής “critical view of safety” σε όλους τους ασθενείς, είχε σαν αποτέλεσμα να μην υπάρξει κανένας τραυματισμός στα εξωηπατικά χοληφόρα σε 1046 ασθενείς οι οποίοι υποβλήθηκαν σε λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή μέσα σε μια πενταετία (2002-2007). Φυσικά η διεθνής επιστημονική βιβλιογραφία είναι πλούσια σε μελέτες σχετικά με την αξία και την αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης τεχνικής και στις οποίες μπορεί να ανατρέξει οποιοσδήποτε μέσα από την ηλεκτρονική διεύθυνση της παγκόσμιας ιατρικής βιβλιοθήκης http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed. Τα λήμματα που θα σας εμφανίσουν σχετικές με το αντικείμενο μελέτες είναι: laparoscopic cholecystectomy and bile duct injury, critical view of safety, Strasberg, intraoperative cholangiography κ.α.
Τα εξωηπατικά χοληφόρα εμφανίζουν τις περισσότερες ανατομικές παραλλαγές σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο ανθρώπινο όργανο. Οι παραλλαγές αυτές μπορεί να υπάρχουν σε οποιοδήποτε άνθρωπο δεν προκαλούν ποτέ συμπτώματα ή προβλήματα, αφού δεν είναι κάτι το παθολογικό και δεν υπάρχει τρόπος να τις διαγνώσουμε ή να τις ξέρουμε πριν από το χειρουργείο. Δε θα ήταν υπερβολή να λεχθεί πως κάθε ασθενής που υποβάλλεται σε λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή έχει, έστω και λίγο, διαφορετική ανατομία στην περιοχή του χειρουργείου από τον άλλον. Με την τεχνική “critical view of safety” αναγνωρίζονται με ακρίβεια όλα τα ανατομικά στοιχεία της περιοχής σε όλους τους ασθενείς ανεξάρτητα από τις πιθανές ανατομικές παραλλαγές που μπορεί να υπάρχουν και εξασφαλίζεται 100% προστασία από ακούσιες κακώσεις στα εξωηπατικά χοληφόρα και στα ηπατικά αγγεία.
Όχι, χρειάζονται μόνο ο κλασσικός λαπαροσκοπικός εξοπλισμός και τα συνήθη λαπαροσκοπικά εργαλεία. Άλλωστε η τεχνική “critical view of safety” αποτελεί μέρος της όλης επέμβασης της λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής.
Καθόλου. Αντιθέτως προφυλάσσει τους ασθενείς από την αύξηση του κόστους νοσηλείας που μπορεί να προκύψει μετά από έναν ανεπιθύμητο τραυματισμό στα χοληφόρα ή στα αγγεία.
Ούτε η διάρκεια του χειρουργείου αυξάνεται ούτε ο συνολικός χρόνος της νοσηλείας. Αντιθέτως, η πιστή εφαρμογή της τεχνικής “critical view of safety” προφυλάσσει πλήρως από πιθανές μείζονες επιπλοκές που μπορεί να συμβούν και οι οποίες είναι αυτές που αυξάνουν κατά πολύ το χειρουργικό χρόνο και τη διάρκεια της νοσηλείας.
Δύο εναλλακτικές χειρουργικές τεχνικές που περιγράφονται και φαίνεται να προφυλάσσουν εν μέρει από τις σοβαρές και ανεπιθύμητες κακώσεις που μπορεί να συμβούν στα χοληφόρα κατά τη διάρκεια μιας λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής, είναι η διεγχειρητική χολαγγειογραφία και η μετατροπή της επέμβασης από λαπαροσκοπική σε ανοικτή. Η διεγχειρητική χολαγγειογραφία απαιτεί εξειδικευμένο εξοπλισμό στο χώρο του χειρουργείου, ειδικό χειρουργικό υλικό (καθετήρες κ.α.), αυξάνει τη διάρκεια και το κόστος της επέμβασης, και δεν μπορεί να εφαρμοσθεί ούτε από όλους τους χειρουργούς, ούτε σε όλους τους ασθενείς. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν προφυλάσσει από κακώσεις στις ηπατικές αρτηρίες. Στην πραγματικότητα η τεχνική αυτή μειώνει τη σοβαρότητα των κακώσεων και όχι τη συχνότητά τους. Η δεύτερη εναλλακτική τεχνική, δηλαδή η μετατροπή της λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής σε ανοικτό χειρουργείο, αν γίνει εγκαίρως μπορεί πράγματι να προφυλάξει τους ασθενείς από μείζονες κακώσεις στα χοληφόρα αλλά είναι σαφώς πιο τραυματική, αυξάνει τη διάρκεια και το κόστος της επέμβασης και επιμηκύνει το χρόνο νοσηλείας των ασθενών.
Όχι βέβαια. Απεναντίας, όταν κρίνεται αναγκαίο, η μετατροπή της λαπαροσκοπικής μεθόδου σε ανοικτό χειρουργείο είναι υποχρέωση του χειρουργού και αποτελεί σωτήρια χειρουργική πράξη που προστατεύει τον ασθενή από δυσάρεστες διεγχειρητικές καταστάσεις. Οι κυριότεροι λόγοι που επιβάλλουν τη μετατροπή του χειρουργείου είναι οι σοβαρή αιμορραγία στο εγχειρητικό πεδίο, οι πολλαπλές στέρεες συμφύσεις μεταξύ ενδοκοιλιακών οργάνων, η αδυναμία αναγνώρισης της σωστής ανατομίας και η εκροή χολής από κάποιο σημείο στο χειρουργικό πεδίο.